نقش سینما در زندگی مهاجران از نگاه فیلمساز افغانستانی زاده ایران - مجله یک کامپیوتر

به گزارش خبرنگاران، رضایی سال 63 در ایران به جهان آمده و دانش آموخته کارشناسی ارشد سینما از دانشگاه تهران است. او با مستند من یک بازیگر شادم در چند جشنواره مهم از جمله سینما حقیقت حضور داشته و جایزه بهترین فیلم را از جشنواره بین المللی زنان در افغانستان برده است. والریو کاروسو از پایگاه سینمای اروپا در حاشیه سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر با رضایی به مصاحبه نشسته است.

• چرا تصمیم گرفتید فیلمساز شوید؟

ابتدا برخلاف خواسته پدر و مادرم می خواستم بازیگر شوم. از آنجا که به عنوان دختر یک زوج مهاجر افغانستانی فعالیت کردن در عرصه بازیگری بسیار سخت است، تصمیم گرفتم درس فیلمسازی بخوانم. در واقع به خاطر خود سینما فیلمساز نشدم، سینما را بهترین راه برای پرداختن به مضامین اجتماعی یافتم.

• انگیزه تان برای ساختن مستند من یک بازیگر شادم چه بود؟

می خواستم از موقعیت و شرایط مهاجران افغان در ایران بگویم و سراغ دو موضوع هویت و آینده بروم. ایده ساختن فیلم وقتی به ذهنم رسید که در یک آزمون بازیگری شرکت کردم. وقتی به دفتر انتخاب بازیگر رسیدم، ده ها زن و دختر افغانستانی شبیه خودم دیدم که در یک برزخ اداری و فرهنگی گرفتار شده و در پی هویت و احترام هستند.

ایران میزبان بیش از یک میلیون پناهنده قانونی و ثبت شده است که بخش عمده آنها را افغان ها تشکیل می دهند. بسیاری از این زنان و مردان از جمله پدر و مادر من از حدود 40 سال پیش در ایران ساکن شده اند و این یعنی نسل های سوم و چهارم افغانستانی ها در ایران به جهان آمده و رشد نموده اند. با این حال، من هم یکی از کسانی هستم که گذرنامه ایرانی ندارند. آنچه مورد ایران را ویژه و جالب توجه می نماید، موفقیت این کشور در میزبانی از انبوه مهاجران افغانستانی با عزت و احترام حتی با وجود محدودیت هاست. هر چند تحریم های اخیر کار را به جایی رسانده که افغانستانی ها راه اروپا را در پیش گرفته اند؛ مهاجرانی که در واقع در ایران به جهان آمده و رشد نموده اند. در شرایطی که اروپا از بحران پناهجویان شکوه می نماید، جامعه جهانی ایران را به حال خودش رها نموده تا بحران هایش را مدیریت کند.

• نظرتان درباره فیلم های ایرانی که فیلمسازان ایرانی می سازند چیست؟

بعضی از بهترین فیلم هایی که در سال های اخیر درباره ایران ساخته شده، حاصل کار فیلمسازان زن است. موج نوی ایران که در 20 سال گذشته به جهانی سینما روح زندگی بخشیده، مرهون رشته ای از فیلم های زنانه بسیار قوی است که بعضی از آنها را مردان ساخته اند.

• آیا سینما زندگی شما را دگرگون نموده و فکر می کنید می تواند بر زندگی دیگران هم تاثیر بگذارد؟

قطعا بله. فیلم ساختن نوعی درمان بود نه فقط برای من. پس از نمایش من یک بازیگر شادم در ایران، بسیاری از ایرانی ها پیش من آمدند و از شرایطی ابراز ناراحتی کردند که افغان ها در آنها گرفتار شده اند. خیلی ها حتی گریه می کردند و فیلم نقشی اساسی در بهتر کردن روابط میان مهاجران افغان و ایرانی ها داشت.

• زندگی تان را در یک بازه زمانی پنج تا 10 سال چگونه ارزیابی می کنید؟

می خواهم فیلم دوم خودم را بسازم اما پیش از آن باید به آرامش برسم. باید هویتم را بیابم؛ اتفاقی که با شرایط فعلی بعید است رخ بدهد.

pariha.com: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.