توسعه و راستا پرچالش

به گزارش مجله یک کامپیوتر، طی روزهای گذشته و در پی طرح موضوع گشایش مالی از سوی رئیس جمهور محترم، این سوال را به صورت یک چالش توییتری با فعالان مالی و صاحب نظران حوزه مدیریت کسب و کار و توسعه در میان گذاشتم که به نظر شما گشایش مالی واقعی چیست و چگونه به دست می آید؟

توسعه و راستا پرچالش

باور داشتم و دارم که حرکت ایران عزیز در جهت توسعه، نیازمند شکل گیری یک هژمونی در خصوص معنای توسعه، اولویت های راهبردی توسعه و تعیین سیاست هایی است؛ که به بهترین نحو ممکن از این اولویت ها پشتیبانی می نمایند.

طرح موضوع چالش نیز در همین چارچوب و با هدف تعاطی آرا و افکار گوناگون برای شکل گیری یک گفت وگوی مولد و حرکت به سوی درک هژمونیک معنای توسعه و راهبردهای تحقق آن صورت گرفت.اما در میان همه جواب ها به دعوت آن چالش، یک ناجواب ناب و مهم هم دریافت کردم که فکر می کنم ارزش بازخوانی و گفت وگوی بیشتری دارد.یکی از عزیزان (نقل به مضمون) فرموده بودند: توسعه یک جهت سرراست و یک سرنوشت محتوم و روشن نیست که بتوان با اتخاذ یک یا چند سیاست تعیین و پیمودن گام های تعیین، جامعه و کشوری را از قعر فلاکت به اوج قله سعادت رساند.

فکر می کنم این تذکر (برای من حداقل) بسیار لازم و مفید بود. توسعه تعادلی ظریف و پیچیده میان ساختارهای مالی و اجتماعی و سیاسی است؛ به گونه ای که مجموعه این ساختارها یکدیگر را در جهت اجرای ماموریت حمایت از شکوفایی انسان ها تقویت و پشتیبانی نمایند.غایت توسعه گرایی، یک جامعه برخوردار و یک دولت قدرتمند و یک اقتصاد مولد نیست، بلکه همه اینها در خدمت حمایت از جهت شکوفایی انسان ها در توسعه ایفای نقش می نمایند.

اگر اعضای یک جامعه، یا لااقل نخبگان آن جامعه، ندانند، نتوانند یا نخواهند زندگی مولد و معنادار و بالنده انسان مدرن را به عنوان یک ارزش ذاتی و حق اساسی تعقیب نمایند، کوشش برای حرکت در جهت توسعه به تکنوکراسی، یا یک سوسیالیسم مداخله جو و فراگیر یا حتی یک سرمایه داری افسارگسیخته بی خاتمه فروکاسته می گردد و در نهایت آنچه در این میان متحمل خسران و بلکه حتی فاجعه می گردد انسان و انسانیت است.

اگر اعضای یک جامعه، یا حداقل نخبگان آن، نتوانند زندگی انسانی در عصر روشن اندیشی را با موضوع عقل خودبنیاد نقاد و تکیه بر آزادی ذهن و اراده و وجدان تجربه نمایند و مسوولیت هایی را که این آزادی ها بر فردیت انسان مدرن بار می نماید، به دوش بگیرند و این تجربه در نظر آنها مصداق رهایی در معنای هگلی آن نباشد و به عنوان ارزشی ذاتی، کوشش های آنها در عرصه های گوناگون زندگی شخصی را سازماندهی و راهبری نکند، هیچ سیاستی قادر به راهنمایی جامعه در جهت توسعه نخواهد بود.

این گزاره شاید از فرط تکرار نخ نما و بدیهی و خالی از محتوای قابل تامل به نظر برسد؛ اما همچنان حقیقتی عمیق را در خود نهفته دارد. توسعه جامعه، از توسعه یافتگی اعضای جامعه یا لااقل نخبگان آن شروع می گردد. اگر سودای به حرکت درآوردن جامعه در جهت توسعه را داریم، باید از خود و زندگی خود شروع کنیم.

pariha.com: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.

منبع: اتاق بازرگانی ایران
انتشار: 24 مهر 1400 بروزرسانی: 24 مهر 1400 گردآورنده: 1com.ir شناسه مطلب: 39138

به "توسعه و راستا پرچالش" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "توسعه و راستا پرچالش"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید